ای مـــــاه عالـــم سـوز من از من چرا رنجیده ای

                        ای شمع شـب افـروز مـن از مـن چـرا رنجیده ای

مـــن عــــاشق زار توام از جــــان وفـــــادار توام

                       تـــا زنــــده ام یـــــار توام از من چــرا رنجیده ای

یک شب تو را مهمان کنم                        تا جـان و دل قربان کنم

جــای تو در چشمــان کنم                        از مـن چـرا رنجیده ای