دارم سوالــی ای خــدا ...
ای آشنـا بـا فکـر مـا
و ای قـادر قـدرت نمــا
چــــون مـی نوشتــــی
ایــــن ســرنــــوشـت
مـــا خــاکیــــان را
قسمــــت چــه کـــردی
از مـــــلک هستـــــی
افــــــلاکیـــــان را
ای قــادر عـرش آفـرین
صورتگــــر فـرش زمـین
و ای مــالک ملک یقـین
بـــایــد به بـــــال
انــدیشـــه پــــویـم
هفـــت آسمــــــــانـت
خـواهم سیـاحت ها کنم
در زهـــره و در مشتری
شاید که خورشید افکند
آنجـــا فــروغ دیگـری
تـا مگــر در آسمـــان
در دل آن اخـــتــران
زان که می جوید بشــر
ذره ای یـــابم نشــان
شایـد آنجـــا زنــدگی
دور از این غوغـا بود
معنـی صلـــح و صفــا
بلــکه در آنجـــا بود
جویــای راز خلقتــم
هان ای خـدای مهربان
با شهپره اندیشه ها
بر قله ی عرشم رسـان