اسمتو ببخش به لب هام ...

اسمــتو ببخش به لـــب هـام      

                            بـــی تــو خـالـیه نفـــس هـام

خــط بــکش رو بـاور مــن     

                            زیـرسـایــه بـون دسـت هـام 

طلوع ...

پـس از آن غــــروب رفتــن                 اولـــین طلــــوع من بـــاش

مـن رســـیدم رو به آخـــــر                  تـو بیا شـــروع مــن بــاش

شبـــو از قصــه جــدا کــن                   چـکه کـــن رو بــاور مــن 

خـط بـکش رو جـای پــای                   گـــــریه هــای آخـــر مــن

من پر از حرف سکوتم ...

من پر از حرف سکوتم          خالیم رو به سقوطم 

بـی تو و آبــی عشقــت           تشنه ام کویر لوطم

نمی خـوام آشفته باشــم           آرزوی خفته باشــم

تـو نزار آخـر قصـــــه          حــرفمو نگفته باشـم

ازمن خبر ندارد ...

به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد

                                   عجب از محبت من که در او اثر ندارد

غلط است هر که گوید دل به دل راه دارد

                                دل من ز غصه خون شد دل او خبر ندارد

به یاد مهستی ...

دنیا که اینجوری نمیمونه همیشه

                                     یه روز میای میگم نمی خوام و نمیشه

خیال نکن همیشه دلم برات میمیره

                                یه روزی برمی گردی که دیگه خیلی دیره

از خدا خواسته

یه روز میای سراغم که خیلی وقته رفتم

                                    هزار هزار بهونه از اون نگات گرفتم

این روزها رو یادت باشه یه وقت نگی نگفتی

                                اون روزها دور نیست که به یاد من نیفتی

 

یه وقتی بر می گردی که فایده ای نداره

                                     هر چی سرم آوردی دنیا سرت میاره

عشق = آتش

عشق همیشه مثل آتـــــش سوزانده و خواهد سوزاند ولی با این حال  نمی توان از آن جدا شد .

غم می آید ولی دوستان ...

مهستی درگذشت ...

مـــهستی بــه هــــایــــده پیوست

 

روز دوشـنبه ۲۵ ژوئن مطابق با ۴ تیر ۱۳۸۶ هجــــــری شمســــــی

ساعت ۷:۱۵ صبح مهســـــتی این عضو بزرگ موسیقی ایـــــــران در

 ســن ۶۱ ســالگی  در دیـار غــربت  (مثل خـواهـرش هـایــــــــــده ) 

 دار فـانـی را وداع گفت. در گـذشت این بـــانـــوی مـوســـیقی ایــران

را به جامـعه هـنری و به خانواده آن مـرحـومه تسلیت عرض می کنم. 

  روحــــــــــــــــش شـــــــــــــــــــــاد

 شاید اگر دائم بودی کنـــارم         

                      یه روز می دیدم که دوستت ندارم

میخوام برم که تا ابد بــمونم           

                        سخته برای هر دومون می دونم

 

 

فکر نکنی دوری و اینجا نیستی

                        قلب من اونجاست تو تنها نیستی

خودم میرم عکسم ولی تو قابـه

                            میشنوه حرفو ولی بی جوابه

 

 

رفتن من شــاید یه امتحانــه

                           واسه شناخت تو تواین زمونه

غصه نخور زنـــدگی رنگارنگه

                        یه وقتهایی دور شـدن هم قشنگه

 

غروب...

یاد تو هر تنگ غروب           تو قلب من میکوبه 

سهم من از با تو بودن           غم تلخ غروبــــــه

غروب همیشه واسه من          نشونی از تو بوده

بــــرام یـه یادگاریـه         جز اون چیزی نمونده

قبله ...

یه قبله بودی واسه سجودم                     خدا می دونه بی تو نبودم

به هر گوشه که بودی                          کـــــــــــــــــــــــــــه بودم

با جدایی هات کرده بودی داغم               چرا اومدی دوباره سراغم 

وای نگو نگو نگو دیگه از گذشته

                               دیگه نمی خوام یادم بیاد چی به من گذشته

وای برو برو برو که ز تو گذشتم

                                      حالا دیگه باورم شده اینه سرنوشتم